โรคอัลไซเมอร์ ซึ่งเป็นรูปแบบหนึ่งของภาวะสมองเสื่อมทั่วไป เป็นหนึ่งในสาเหตุการเสียชีวิตอันดับต้นๆ ความเชื่อมโยงที่น่าแปลกใจ ในสิบอันดับแรกของแหล่งที่เชื่อถือได้ในสหรัฐอเมริกา การวิจัยใหม่ระบุว่าเวลาที่ใช้อยู่บนเตียงและก่อนนอนอาจส่งผลต่อความเสี่ยงต่อภาวะสมองเสื่อม ผู้ที่มีอายุ 60-74 ปีได้รับผลกระทบมากที่สุด การวิจัยก่อนหน้านี้ยังเน้นถึงบทบาทของคุณภาพการนอนหลับในความจำและภาวะสมองเสื่อม
การนอนหลับสามารถส่งผลต่อสุขภาพกายและจิตใจ และเชื่อมโยงกับสภาวะต่างๆ ตั้งแต่โรคหัวใจและหลอดเลือด ไปจนถึงภาวะซึมเศร้าและโรคอ้วน
และผลการศึกษาใหม่ที่เชื่อถือได้ซึ่งตีพิมพ์เมื่อวันที่ 21 กันยายนในวารสาร American Geriatrics Society ได้ให้ข้อมูลเชิงลึกเพิ่มเติมเกี่ยวกับบทบาทของการนอนหลับในภาวะสมองเสื่อม นักวิจัยในจีน สวีเดน และสหราชอาณาจักรดูข้อมูลการนอนหลับของคนจีน 1,982 คนที่มีอายุเฉลี่ย 70 ปี โดยไม่มีใครแสดงอาการของโรคสมองเสื่อมในช่วงเริ่มต้นการศึกษา
โดยเฉลี่ย 3.7 ปีต่อมา ผู้เข้าร่วม 97 คน (5%) ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคสมองเสื่อมตามหลักเกณฑ์การวินิจฉัยและสถิติของความผิดปกติทางจิต ฉบับที่สี่ (DSM-IV) ผู้ที่ได้รับผลกระทบส่วนใหญ่มีอายุระหว่าง 60 ถึง 74 ปี ผู้ชายก็มีความเสี่ยงสูงเช่นกัน ซึ่งขัดแย้งกับสิ่งที่นักวิจัยด้านภาวะสมองเสื่อมคนอื่นๆ
เคยพบมาก่อน “ในการศึกษาส่วนใหญ่ เป็นที่ทราบกันว่าผู้หญิงมีความเสี่ยงที่จะเป็นโรคสมองเสื่อมมากกว่าผู้ชายถึงสองเท่า เป็นเรื่องผิดปกติที่การศึกษาครั้งนี้จะพบตรงกันข้าม” ดร. อเล็กซ์ ดิมิทรี ได้รับการรับรองจากคณะกรรมการคู่ด้านจิตเวชศาสตร์และยานอนหลับ และผู้ก่อตั้ง Menlo Park Psychiatry & Sleep Medicine และ BrainfoodMD
ผลการวิจัยเผยว่าเวลาเป็นสิ่งสำคัญ การศึกษาพบว่าการใช้เวลาอยู่บนเตียงนานขึ้น (TIB) มีความสัมพันธ์กับความเสี่ยงภาวะสมองเสื่อมเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ คนที่นอนอยู่บนเตียงนานกว่า 8 ชั่วโมงมีแนวโน้มที่จะแสดงอาการเสื่อมถอยระหว่างการตรวจสภาพจิตแบบมินิ (MMSE)
ซึ่งเป็นการทดสอบที่ใช้ในการวัดความบกพร่องทางสติปัญญา เหตุใดผู้สูงอายุจึงอาจต้องใช้เวลาอยู่บนเตียงมากขึ้น ดร. Michael Breus ผู้เชี่ยวชาญด้านการนอนหลับและนักจิตวิทยาคลินิกกล่าวว่า “เมื่อเราอายุมากขึ้น เราเห็นการแตกของสภาวะการนอนหลับ” ซึ่งหมายความว่า “เราดูเหมือนจะไม่ได้รับการนอนหลับแบบฟื้นฟูร่างกายแบบเดียวกัน เครื่องช่วยฟังยี่ห้อไหนดี(ระยะ 3/4) อย่างที่เราทำเมื่อเราอายุน้อยกว่า”
ด้วยเหตุนี้จึงเป็นไปได้ที่ผู้ที่มีการนอนหลับที่มีคุณภาพต่ำอาจต้องใช้เวลานอนมากขึ้นเพื่อชดเชย Dimitriu กล่าวเสริม ปัจจัยอื่น ๆ สามารถมีบทบาทได้เช่นกัน Dr. Carl W. Bazil, PhD, Caitlin Tynan Doyle ศาสตราจารย์ด้านประสาทวิทยาที่ Columbia University College of Physicians and Surgeons อธิบาย อาการซึมเศร้า (ซึ่งผู้สูงอายุมีความเสี่ยงมากขึ้น) อาจทำให้นอนหลับยากขึ้น “แต่ยังมีเงื่อนไขทางการแพทย์อื่นๆ อีกมากมาย (เช่น โรคหัวใจหรือโรคเบาหวาน) และยาที่ใช้สำหรับพวกเขาที่เพิ่มความเหนื่อยล้าและความต้องการในการนอนหลับ” เวลาที่บุคคลเข้านอนยังถูกเน้นโดยนักวิจัยว่าเป็นปัจจัยสนับสนุนที่สำคัญ ช่วงหัวค่ำถึงเย็นถือว่าเสี่ยงที่สุด รายงานวิจัยระบุว่า “ทุก ๆ 1 ชั่วโมงก่อนเข้านอน [ก่อน 22.00 น.] สัมพันธ์กับความเสี่ยงที่จะเป็นโรคสมองเสื่อมเพิ่มขึ้น 25%” ผู้เขียนศึกษาตั้งสมมติฐานว่าเวลานอนก่อนหน้านี้อาจได้รับแรงผลักดันจากจังหวะการเต้นของหัวใจที่กระจัดกระจาย
“ส่วนต่างๆ ของสมองที่ทำหน้าที่จัดการการนอนหลับเริ่มเปลี่ยนไปเมื่อเราอายุมากขึ้น สิ่งนี้ส่งผลต่อวงจรจังหวะชีวิตของเรา” ดร.เดวิด ราบิน ปริญญาเอก นักประสาทวิทยา จิตแพทย์ที่ผ่านการรับรองจากคณะกรรมการ และผู้ร่วมก่อตั้ง Apollo Neuro อุปกรณ์สวมใส่เพื่อบรรเทาความเครียดกล่าว ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับอายุ เช่น การต้องเข้าห้องน้ำบ่อยขึ้นในช่วงกลางคืน ก็ “ส่งผลต่อการได้รับคุณภาพที่ดีและการนอนหลับสนิท” Rabin กล่าวต่อ การอดนอนสะสม “ส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างสมองที่ควบคุมวงจรชีวิต”
“เป็นไปได้ว่าผู้ที่เป็นโรคสมองเสื่อมในระยะแรกจะมีอาการสมองล้าเร็วขึ้นในตอนกลางวัน ทำให้พวกเขาอยากนอนเร็วขึ้น” เขากล่าว “พระอาทิตย์ตกดิน” เป็นผลกระทบที่รู้จักกันดีในผู้สูงอายุที่มีแนวโน้มเป็นโรคสมองเสื่อม ซึ่งพวกเขาสามารถสับสนและสับสนในตอนเย็นได้”