ผู้เขียน: admin

เป็นเรื่องปกติที่จะมีอาการปวดกล้ามเนื้อหลังจากออกกำลังกาย หากไม่ได้เคลื่อนไหวหรือเคลื่อนไหวมาระยะหนึ่งแล้ว อาการปวดประเภทนี้ – เรียกว่าอาการปวดกล้ามเนื้อที่เริ่มมีอาการล่าช้าหรือ DOMS  โดยทั่วไปจะเกิดขึ้นหลายชั่วโมงต่อมาและรุนแรงขึ้นในอีกไม่กี่วันข้างหน้า การออกกำลังกายที่กระตุ้นให้เกิด DOMS

ทำไมกล้ามเนื้อของฉันถึงปวดหลัง ประกอบด้วยการหดตัวของกล้ามเนื้อผิดปกติ (ทำให้ยาวขึ้น) ซึ่งกล้ามเนื้อหดตัวจะยาวขึ้น การเดินลงบันไดหรือทางลาดที่กล้ามเนื้อต้นขาด้านหน้าจะยาวขึ้นเมื่อรองรับน้ำหนักตัว เป็นตัวอย่างหนึ่งของการออกกำลังกายที่ผิดปกติ

อีกวิธีหนึ่งคือการใช้ตุ้มน้ำหนัก เช่น ดัมเบลล์ เมื่อลดของหนักอย่างช้าๆ จากการงอข้อศอกไปยังตำแหน่งที่ยืดออก กล้ามเนื้อที่จะงอข้อต่อข้อศอกจะทำการออกกำลังกายนอกรีต เนื่องจากน้ำหนักภายนอก (ดัมเบล) นั้นมากกว่าแรงที่เกิดจากกล้ามเนื้อ การออกกำลังกายที่ประกอบด้วยการหดตัวแบบศูนย์กลาง (ย่อ) เป็นหลัก โดยที่กล้ามเนื้อหดตัวและสั้นลง เช่น การเดินขึ้นบันไดและการยกดัมเบลล์ จะไม่ทำให้เกิด DOMS เลย ในทางเทคนิคถือว่า DOMS เป็นตัวบ่งชี้ “ความเสียหายของกล้ามเนื้อ” เนื่องจากการทำงานของกล้ามเนื้อลดลง

และในบางกรณี โปรตีนจำเพาะของกล้ามเนื้อจะเพิ่มขึ้นในเลือด ซึ่งบ่งชี้ถึงความเสียหายของเมมเบรนในพลาสมา แต่ปรากฏว่ามีเส้นใยกล้ามเนื้อน้อยมากที่ได้รับบาดเจ็บหรือถูกทำลาย (น้อยกว่า 1% ของเส้นใยกล้ามเนื้อทั้งหมด)

สิ่งที่น่าสนใจคือ โครงสร้างอื่นๆ เช่น พังผืด (เปลือกของเนื้อเยื่อรอบ ๆ กล้ามเนื้อ) และเนื้อเยื่อเกี่ยวพันภายในกล้ามเนื้อ ดูเหมือนจะได้รับผลกระทบจากการหดตัวผิดปกติมากกว่า การศึกษาที่เพื่อนร่วมงานของฉันและฉันเพิ่งตีพิมพ์ได้ทดสอบสมมติฐานที่ว่าพังผืดจะมีความไวมากกว่ากล้ามเนื้อเมื่อมีการชักนำ DOMS เราตรวจสอบกล้ามเนื้อของผู้ออกกำลังกายนอกรีตที่เป็นอาสาสมัครด้วยเข็มฝังเข็มที่ออกแบบมาเพื่อแนะนำกระแสไฟฟ้าที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องจากปลายเข็ม จนกว่าพวกเขาจะรายงานอาการปวดกล้ามเนื้อ

ผลการศึกษาพบว่า DOMS สัมพันธ์กับความไวที่เพิ่มขึ้นของพังผืดของกล้ามเนื้อต่อสิ่งเร้า ซึ่งบ่งชี้ว่าสาเหตุของความเจ็บปวดคือพังผืด (เนื้อเยื่อเกี่ยวพัน) แทนที่จะเป็นเส้นใยของกล้ามเนื้อเอง เรายังไม่ทราบว่าการหดตัวนอกรีตส่งผลต่อเนื้อเยื่อเกี่ยวพันรอบเส้นใยกล้ามเนื้ออย่างไร เป็นไปได้ว่าพวกเขามีความยืดหยุ่นในระดับต่างๆ ดังนั้น เมื่อกล้ามเนื้อหดตัว แรงเฉือนอาจเกิดขึ้นระหว่างเส้นใยของกล้ามเนื้อกับเนื้อเยื่อเกี่ยวพันโดยรอบ ซึ่งอาจทำให้โครงสร้างเสียหายและทำให้เกิดการอักเสบได้

ยังคงเป็นปริศนาว่าทำไมการออกกำลังกายกับอาการปวดกล้ามเนื้อจึงมีความล่าช้า นักวิจัยคาดการณ์ว่าเป็นเพราะระยะเวลาที่การอักเสบจะเกิดขึ้นหลังการบาดเจ็บระดับจุลภาค ไม่ปรากฏว่า DOMS เป็นสัญญาณเตือนไม่ให้ขยับกล้ามเนื้อที่ได้รับผลกระทบ เนื่องจากการขยับกล้ามเนื้อช่วยบรรเทาอาการปวดและไม่ขัดขวางการฟื้นตัว อาจเป็นไปได้ว่า DOMS เป็นข้อความธรรมดาจากร่างกายที่กล้ามเนื้อขาดแรงกระตุ้นที่ดีชั่วขณะหนึ่งซึ่งได้รับ

แต่จำเป็นสำหรับการพัฒนากล้ามเนื้อให้ใหญ่และแข็งแรงขึ้นหรือไม่ ไม่มีหลักฐานทางวิทยาศาสตร์ที่สนับสนุนทฤษฎีที่ว่า การวิจัยแสดงให้เห็นว่าการฝึกออกกำลังกายแบบนอกรีตช่วยเพิ่มความแข็งแรงและขนาดของกล้ามเนื้อมากขึ้นเมื่อเทียบกับการฝึกออกกำลังกายแบบรวมศูนย์ แต่ไม่จำเป็นต้องเกี่ยวข้องกับ “ความเสียหายของกล้ามเนื้อ” อย่ากลัว DOMS แม้ว่ามันอาจจะรบกวนคุณเป็นเวลาหลายวันหลังออกกำลังกาย DOMS ลดลงเมื่อออกกำลังกายผิดปกติแบบเดิมซ้ำๆ หากความเข้มข้นและปริมาตรของการออกกำลังกายแบบนอกรีตค่อยๆ เพิ่มขึ้น คุณสามารถย่อ DOMS ให้น้อยที่สุดได้ ในระหว่างนี้ ให้คิดว่า DOMS เป็นสัญญาณที่มีประโยชน์จากร่างกายของคุณ

 

สนับสนุนโดย  เครื่องช่วยฟังที่เสียงรบกวนน้อยที่สุด

ปัญหาผมร่วงนั้นเป็นปัญหาที่กวนใจหลายคนมาก ไม่เพียงแต่คนในช่วงที่มีอายุเท่านั้น แต่อาการผมร่วงนั้นยังสามารถเกิดขึ้นได้คนในช่วงอายุน้อยด้วย ทำให้หลายคนนั้นเสียความมั่นใจและต้องการแก้ไขปัญหาเหล่านี้ ซึ่งผมร่วงนั้นสามารถแก้ไขได้ แต่จะต้องใช้เวลาในการรักษาและบำรุงอย่างต่อเนื่องก็จะทำให้ผมร่วงเหล่านี้ลดลงได้ เราสามารถลองใช้สมุนไพรที่บ้านสักสองสามชนิดเพื่อย้อนกลับผลเมื่อเรารู้ว่าน้ำเป็นสาเหตุของผมร่วง สมุนไพรเหล่านี้บางชนิดยังรวมถึงส่วนประกอบที่พบในผลิตภัณฑ์เสริมอาหารสำหรับการเจริญเติบโตของเส้นผม

มะยมสารสกัดจากมะยมซึ่งมีสารต้านอนุมูลอิสระและวิตามินซีสูง ได้รับการพิสูจน์แล้วว่าช่วยป้องกันศีรษะล้านและผมร่วงได้ ในการทำมาส์กสำหรับหนังศีรษะเพียงแค่ผสมน้ำมะยมกับน้ำมะนาวแล้วเจือจางด้วยน้ำ ผ่านไป 1 ชั่วโมง ล้างออกเพื่อเผยความเงางามของเส้นผมของคุณ!

การเยียวยาสำหรับผมร่วง Fenugreek เป็นส่วนผสมที่แพร่หลายในตู้ครัวส่วนใหญ่ และมีสารอาหารจำนวนหนึ่งที่เป็นประโยชน์ต่อสุขภาพของรูขุมขน ช่วยกระตุ้นการพัฒนาของเส้นผมและช่วยป้องกันผมร่วง เมล็ดฟีนูกรีกสามารถบดเป็นครีมพอกและทาบนผมด้วยวิธีง่ายๆ เพียงแค่สระผมด้วยน้ำเย็นในหนึ่งชั่วโมงต่อมา หากคุณยึดถือแนวทางปฏิบัตินี้เป็นเวลาสองสามสัปดาห์ คุณจะเห็นข้อดีที่เป็นประโยชน์

บีทรูท น้ำบีทรูทมีสารอาหารสูง เช่น คาร์โบไฮเดรต โปรตีน ฟอสฟอรัส และวิตามิน B และ C ซึ่งทั้งหมดนี้มีความสำคัญต่อสุขภาพผม ใบบีทรูทยังสามารถใช้ดูแลเส้นผมของคุณได้ เพื่อให้ได้ผมที่เรียบเนียนและนุ่มสลวย เพียงแค่ทุบใบและนวดน้ำผลไม้ให้หนังศีรษะของคุณ

น้ำหัวหอม ปริมาณกำมะถันสูงของน้ำหัวหอมช่วยให้เลือดไหลเวียนไปที่รูขุมขนบนหนังศีรษะ ซึ่งช่วยในการฟื้นฟูการเจริญเติบโตของรูขุมขนรวมทั้งลดการอักเสบ น้ำหัวหอมมีฤทธิ์ต้านรังแคเช่นกัน บดหัวหอมและทาน้ำผลไม้บนหนังศีรษะของคุณ หลังจากครึ่งชั่วโมง สระผมด้วยแชมพูนุ่มๆ เพื่อขจัดกลิ่นและรังแค

น้ำมันมะพร้าว น้ำมันมะพร้าวใช้กันอย่างแพร่หลายในอินเดียและเอเชีย แม้ว่าการใช้น้ำมันมะพร้าวในทุกสถานการณ์อาจใช้ไม่ได้ผล แต่ความจริงก็คือน้ำมันมะพร้าวมีองค์ประกอบและแร่ธาตุที่สำคัญที่พบในวิตามินสำหรับเส้นผม คุณอาจลองใส่หัวกะทิลงบนหนังศีรษะหลังจากเจือจางด้วยน้ำ แชมพูออกจากมาสก์หนังศีรษะในเช้าวันรุ่งขึ้นหลังจากทิ้งไว้ค้างคืน

น้ำมีผลย้อนกลับต่อเส้นผมและหากคุณทำตามขั้นตอนที่ถูกต้อง คุณอาจคาดหวังให้เส้นผมกลับมาเงางามดังเดิม อย่างไรก็ตาม หากปัญหาไม่ดีขึ้น คุณควรพิจารณาทางเลือกในการรักษาเพื่อจัดการกับสาเหตุต้นเหตุด้วยการรักษาศีรษะล้านที่เหมาะสมหรือการปรึกษากับแพทย์เฉพาะทาง

 

ขอบคุณผู้ให้การสนับสนุนโดย    เครื่องช่วยฟังขนาดเล็ก

การถ่ายภาพเต้านมประเภททั่วไปเหล่านี้สามารถตรวจพบมะเร็งเต้านมหรือภาวะเต้านมอื่น ๆ รู้ว่าพวกเขาสามารถบอกอะไรคุณได้

และเมื่อใดที่คุณต้องการ เมื่อเรานึกถึงสุขภาพเต้านม พวกเราส่วนใหญ่จะนึกถึงการตรวจแมมโมแกรม ปรากฎว่ามีการตรวจคัดกรองมะเร็งเต้านมมากขึ้น ซึ่งรวมถึงการตรวจแมมโมแกรม 2 ประเภท และวิธีการอื่นทั้งหมดที่เรียกว่าอัลตราซาวนด์เต้านม ต้องการการคัดกรองเหล่านี้หรือไม่? การรู้ว่าจะคาดหวังอะไรจะทำให้กระบวนการราบรื่นขึ้นเล็กน้อย แมมโมแกรมคืออะไร แมมโมแกรมเป็นเครื่องมือสำคัญในการตรวจหามะเร็งเต้านมหรือการเปลี่ยนแปลงของเนื้อเยื่อเต้านม

การตรวจแมมโมแกรมมีสองประเภท การตรวจแมมโมแกรม ชนิดที่พบบ่อยที่สุด ผู้หญิงต้องการปีละ 1 ครั้งโดยเริ่มตั้งแต่อายุ 40 ปี

รูปภาพจะถูกส่งไปยังรังสีแพทย์เพื่อรายงานผลที่พบ โดยปกติภายในสองสามวัน แมมโมแกรมวินิจฉัย ทำเพื่อติดตามการตรวจคัดกรองด้วยแมมโมแกรม ผลลัพธ์จะถูกอ่านแบบเรียลไทม์ ในระหว่างการตรวจแมมโมแกรม คุณจะต้องยืนนิ่งอยู่หน้าเครื่องเอกซเรย์เฉพาะทาง นักเทคโนโลยีจะวางหน้าอกข้างหนึ่งของคุณไว้บนจาน อีกแผ่นหนึ่งกดทับลงไป ทำให้เนื้อเยื่อมีความสม่ำเสมอมากขึ้น Gina Markle หัวหน้าทีมรังสีวิทยาของ Geisinger Healthplex Woodbine and Mobile Mammography กล่าวว่า “การบีบรัดช่วยให้เนื้อเยื่อเต้านมมีขนาดและความหนาเท่ากัน ทำให้ง่ายต่อการมองเห็นเนื้อเยื่อทั้งหมดเท่าๆ กัน” ในขณะที่เต้านมของคุณถูกบีบอัด นักเทคโนโลยีจะถ่ายภาพจากมุมต่างๆ จากนั้นพวกเขาจะทำขั้นตอนนี้ซ้ำกับเต้านมอีกข้างหนึ่ง ขั้นตอนนี้อาจรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย และเต้านมของคุณอาจนิ่มขึ้นในภายหลัง

หลังจากแน่ใจว่าภาพชัดเจนและไม่ต้องตกแต่งใหม่ เทคโนโลยีของคุณจะส่งภาพเหล่านั้นไปให้รังสีแพทย์ พวกเขาจะตรวจสอบรูปภาพและมองหาก้อนหรือมวล “ผลลัพธ์ที่ผิดปกติหรือสรุปไม่ได้อาจต้องมีการตรวจอย่างละเอียดมากขึ้น เช่น การตรวจแมมโมแกรมเพื่อการวินิจฉัยหรืออัลตราซาวนด์ของเต้านม” มาร์เคิลกล่าว

อัลตราซาวนด์เต้านมคืออะไร อัลตราซาวนด์เต้านมเป็นการทดสอบภาพเฉพาะที่ช่วยให้นักเทคโนโลยีสามารถมองเห็นภายในหน้าอกของคุณได้ Helene Derr หัวหน้าทีมอัลตราซาวนด์ของ Geisinger Medical Center กล่าวว่า “ไม่เหมือนกับการตรวจแมมโมแกรมซึ่งใช้ X-ray แต่อัลตราซาวนด์ใช้คลื่นเสียงเพื่อสร้างภาพเคลื่อนไหวของเนื้อเยื่อเต้านม ในระหว่างขั้นตอน นักเทคโนโลยีอัลตราซาวนด์จะใช้เจลกับไม้กายสิทธิ์ จากนั้นพวกเขาจะขยับไม้กายสิทธิ์ไปทั่วหน้าอกของคุณทีละข้างเพื่อจับภาพ

ผู้ให้บริการของคุณอาจแนะนำอัลตราซาวนด์เต้านมด้วยเหตุผลบางประการ เช่น การพิจารณาว่าก้อนเนื้อเป็นซีสต์หรือเป็นมวลที่เป็นไปได้ รับภาพที่ชัดเจนของเนื้อเยื่อเต้านมที่หนาแน่น ตรวจดูจุดที่แสดงว่าผิดปกติอย่างใกล้ชิดด้วยการตรวจแมมโมแกรม ทำการตรวจชิ้นเนื้อด้วยเข็ม คุณกำลังตั้งครรภ์หรืออายุน้อยกว่า 25 ปี หลังจากอัลตราซาวนด์แล้ว ภาพจะถูกส่งไปให้รังสีแพทย์ตรวจสอบและตีความ “หากนักรังสีวิทยาพบก้อนหรือมวลที่น่าสงสัย พวกเขาอาจแนะนำให้ตรวจชิ้นเนื้อ” Derr กล่าว

 

สนับสนุนโดย.    เครื่องช่วยฟังแบบชาร์จ

โรคอัลไซเมอร์ ซึ่งเป็นรูปแบบหนึ่งของภาวะสมองเสื่อมทั่วไป เป็นหนึ่งในสาเหตุการเสียชีวิตอันดับต้นๆ ความเชื่อมโยงที่น่าแปลกใจ ในสิบอันดับแรกของแหล่งที่เชื่อถือได้ในสหรัฐอเมริกา การวิจัยใหม่ระบุว่าเวลาที่ใช้อยู่บนเตียงและก่อนนอนอาจส่งผลต่อความเสี่ยงต่อภาวะสมองเสื่อม ผู้ที่มีอายุ 60-74 ปีได้รับผลกระทบมากที่สุด การวิจัยก่อนหน้านี้ยังเน้นถึงบทบาทของคุณภาพการนอนหลับในความจำและภาวะสมองเสื่อม

การนอนหลับสามารถส่งผลต่อสุขภาพกายและจิตใจ และเชื่อมโยงกับสภาวะต่างๆ ตั้งแต่โรคหัวใจและหลอดเลือด ไปจนถึงภาวะซึมเศร้าและโรคอ้วน

และผลการศึกษาใหม่ที่เชื่อถือได้ซึ่งตีพิมพ์เมื่อวันที่ 21 กันยายนในวารสาร American Geriatrics Society ได้ให้ข้อมูลเชิงลึกเพิ่มเติมเกี่ยวกับบทบาทของการนอนหลับในภาวะสมองเสื่อม นักวิจัยในจีน สวีเดน และสหราชอาณาจักรดูข้อมูลการนอนหลับของคนจีน 1,982 คนที่มีอายุเฉลี่ย 70 ปี โดยไม่มีใครแสดงอาการของโรคสมองเสื่อมในช่วงเริ่มต้นการศึกษา

โดยเฉลี่ย 3.7 ปีต่อมา ผู้เข้าร่วม 97 คน (5%) ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคสมองเสื่อมตามหลักเกณฑ์การวินิจฉัยและสถิติของความผิดปกติทางจิต ฉบับที่สี่ (DSM-IV) ผู้ที่ได้รับผลกระทบส่วนใหญ่มีอายุระหว่าง 60 ถึง 74 ปี ผู้ชายก็มีความเสี่ยงสูงเช่นกัน ซึ่งขัดแย้งกับสิ่งที่นักวิจัยด้านภาวะสมองเสื่อมคนอื่นๆ

เคยพบมาก่อน “ในการศึกษาส่วนใหญ่ เป็นที่ทราบกันว่าผู้หญิงมีความเสี่ยงที่จะเป็นโรคสมองเสื่อมมากกว่าผู้ชายถึงสองเท่า เป็นเรื่องผิดปกติที่การศึกษาครั้งนี้จะพบตรงกันข้าม” ดร. อเล็กซ์ ดิมิทรี ได้รับการรับรองจากคณะกรรมการคู่ด้านจิตเวชศาสตร์และยานอนหลับ และผู้ก่อตั้ง Menlo Park Psychiatry & Sleep Medicine และ BrainfoodMD

ผลการวิจัยเผยว่าเวลาเป็นสิ่งสำคัญ การศึกษาพบว่าการใช้เวลาอยู่บนเตียงนานขึ้น (TIB) มีความสัมพันธ์กับความเสี่ยงภาวะสมองเสื่อมเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ คนที่นอนอยู่บนเตียงนานกว่า 8 ชั่วโมงมีแนวโน้มที่จะแสดงอาการเสื่อมถอยระหว่างการตรวจสภาพจิตแบบมินิ (MMSE)

ซึ่งเป็นการทดสอบที่ใช้ในการวัดความบกพร่องทางสติปัญญา เหตุใดผู้สูงอายุจึงอาจต้องใช้เวลาอยู่บนเตียงมากขึ้น ดร. Michael Breus ผู้เชี่ยวชาญด้านการนอนหลับและนักจิตวิทยาคลินิกกล่าวว่า “เมื่อเราอายุมากขึ้น เราเห็นการแตกของสภาวะการนอนหลับ” ซึ่งหมายความว่า “เราดูเหมือนจะไม่ได้รับการนอนหลับแบบฟื้นฟูร่างกายแบบเดียวกัน เครื่องช่วยฟังยี่ห้อไหนดี(ระยะ 3/4) อย่างที่เราทำเมื่อเราอายุน้อยกว่า”

ด้วยเหตุนี้จึงเป็นไปได้ที่ผู้ที่มีการนอนหลับที่มีคุณภาพต่ำอาจต้องใช้เวลานอนมากขึ้นเพื่อชดเชย Dimitriu กล่าวเสริม ปัจจัยอื่น ๆ สามารถมีบทบาทได้เช่นกัน Dr. Carl W. Bazil, PhD, Caitlin Tynan Doyle ศาสตราจารย์ด้านประสาทวิทยาที่ Columbia University College of Physicians and Surgeons อธิบาย อาการซึมเศร้า (ซึ่งผู้สูงอายุมีความเสี่ยงมากขึ้น) อาจทำให้นอนหลับยากขึ้น “แต่ยังมีเงื่อนไขทางการแพทย์อื่นๆ อีกมากมาย (เช่น โรคหัวใจหรือโรคเบาหวาน) และยาที่ใช้สำหรับพวกเขาที่เพิ่มความเหนื่อยล้าและความต้องการในการนอนหลับ” เวลาที่บุคคลเข้านอนยังถูกเน้นโดยนักวิจัยว่าเป็นปัจจัยสนับสนุนที่สำคัญ ช่วงหัวค่ำถึงเย็นถือว่าเสี่ยงที่สุด รายงานวิจัยระบุว่า “ทุก ๆ 1 ชั่วโมงก่อนเข้านอน [ก่อน 22.00 น.] สัมพันธ์กับความเสี่ยงที่จะเป็นโรคสมองเสื่อมเพิ่มขึ้น 25%” ผู้เขียนศึกษาตั้งสมมติฐานว่าเวลานอนก่อนหน้านี้อาจได้รับแรงผลักดันจากจังหวะการเต้นของหัวใจที่กระจัดกระจาย

“ส่วนต่างๆ ของสมองที่ทำหน้าที่จัดการการนอนหลับเริ่มเปลี่ยนไปเมื่อเราอายุมากขึ้น สิ่งนี้ส่งผลต่อวงจรจังหวะชีวิตของเรา” ดร.เดวิด ราบิน ปริญญาเอก นักประสาทวิทยา จิตแพทย์ที่ผ่านการรับรองจากคณะกรรมการ และผู้ร่วมก่อตั้ง Apollo Neuro อุปกรณ์สวมใส่เพื่อบรรเทาความเครียดกล่าว ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับอายุ เช่น การต้องเข้าห้องน้ำบ่อยขึ้นในช่วงกลางคืน ก็ “ส่งผลต่อการได้รับคุณภาพที่ดีและการนอนหลับสนิท” Rabin กล่าวต่อ การอดนอนสะสม “ส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างสมองที่ควบคุมวงจรชีวิต” 

“เป็นไปได้ว่าผู้ที่เป็นโรคสมองเสื่อมในระยะแรกจะมีอาการสมองล้าเร็วขึ้นในตอนกลางวัน ทำให้พวกเขาอยากนอนเร็วขึ้น” เขากล่าว “พระอาทิตย์ตกดิน” เป็นผลกระทบที่รู้จักกันดีในผู้สูงอายุที่มีแนวโน้มเป็นโรคสมองเสื่อม ซึ่งพวกเขาสามารถสับสนและสับสนในตอนเย็นได้”

สำหรับคนจำนวนมาก อาหารเช้าซึ่งมักเรียกว่ามื้อสำคัญที่สุดของวันก็เป็นมื้อที่ตื่นเต้นน้อยที่สุดเช่นกัน

      การเลือก อาหารเช้า มักสะท้อนถึงความต้องการที่เป็นประโยชน์ อาหารที่อาหารเช้ามักจะเรียบง่าย รวดเร็ว และง่ายต่อการเตรียมและกิน และมีคุณค่าสำหรับการเพิ่มแคลอรี่ที่ช่วยฟื้นฟูร่างกายและสมองหลังจากพักผ่อนตลอดทั้งคืน และเมื่อผู้คนพบตัวเลือกอาหารเช้าที่พวกเขาชอบ พวกเขามักจะยึดติดกับมันทุกวัน นักวิทยาศาสตร์ได้ค้นพบ

      เมื่อเร็วๆ นี้นักวิจัยประเมินพฤติกรรมการกินในแต่ละวันของอาสาสมัครในสหรัฐฯ และฝรั่งเศสหลายพันคน พวกเขาเห็นว่าผู้คนรับประทานอาหารเช้าแบบเดียวกันซ้ำแล้วซ้ำเล่า และมีความสุขที่ได้ทำเช่นนั้น เมื่อเปรียบเทียบกัน เมื่อคนเหล่านั้นนั่งรับประทานอาหารกลางวันหรืออาหารเย็น พวกเขาคาดหวังความหลากหลายมากขึ้นและต้องการประสบการณ์ที่น่าพึงพอใจมากขึ้นจากมื้ออาหารของพวกเขา

      เหตุใดผู้คนจำนวนมากจึงพอใจกับการรับประทานอาหารเช้าแบบเดิมทุกเช้า นักวิทยาศาสตร์แนะนำว่าแรงขับเคลื่อนทางจิตวิทยา ชีวภาพ และวัฒนธรรมกำหนดความคาดหวังของเราสำหรับมื้ออาหาร และปัจจัยเหล่านั้น และความกระตือรือร้นในการกินของเรานั้นแตกต่างกันไปตามช่วงเวลาของวัน ตลอดทั้งกลางวันและกลางคืน ร่างกายของเราดำเนินตามจังหวะชีวิต เกือบทุกรูปแบบของชีวิตเป็นไปตามวัฏจักร 24 ชั่วโมงเหล่านี้ ซึ่งควบคุมการเปลี่ยนแปลงทางร่างกาย จิตใจ และพฤติกรรม ตัวอย่างเช่น ตารางการนอนหลับ

      โดยทั่วไปของมนุษย์เป็นไปตามจังหวะชีวิตที่เกี่ยวกับแสง เซลล์ประสาทนับหมื่นในสมองควบคุมนาฬิกาชีวภาพที่เรียกว่านาฬิกาชีวภาพนี้ เพื่อให้เรารู้สึกง่วงในเวลากลางคืนเมื่อมันมืดและตื่นตัวมากขึ้นเมื่อดวงอาทิตย์ขึ้นในตอนกลางวัน ตามข้อมูลของสถาบันวิทยาศาสตร์การแพทย์ทั่วไปแห่งชาติ

      จังหวะการเต้นของหัวใจยังส่งผลต่อตารางการกินของเราด้วย และก่อนหน้านี้นักวิจัยคนอื่นๆ ก็ได้ตรวจสอบความเชื่อมโยงระหว่างจังหวะชีวิตกับการเปลี่ยนแปลงของขนาดและความหลากหลายของอาหารที่ผู้คนกินตลอดทั้งวัน ตามผลการศึกษาที่ตีพิมพ์ในวารสาร Appetite ฉบับเดือนมกราคมปี 2022

      สำหรับการสืบสวนนี้ นักวิทยาศาสตร์ได้ตั้งคำถามว่าปัจจัยทางจิตวิทยาที่เชื่อมโยงกับจังหวะการเต้นของหัวใจอาจส่งผลต่อสิ่งที่ผู้คนกินเป็นอาหารเช้า กลางวัน และเย็นด้วยหรือไม่ คำถามเหล่านั้นยังสนใจนักวิจัยเพราะนิสัยการกินอาหารเช้าของพวกเขาเอง Romain Cadario ผู้ช่วยศาสตราจารย์ใน Rotterdam School of Management ที่ Erasmus University ในเนเธอร์แลนด์กล่าว

“ฉันเป็นคนฝรั่งเศส ฉันมักจะแสวงหาความหลากหลายในสิ่งที่ฉันกิน นี่คือสิ่งที่มีคุณค่าในสังคมการกินของฝรั่งเศส” Cadario กล่าว “ในขณะเดียวกัน ฉันกินอาหารเช้าแบบเดิมทุกวัน ดังนั้น ผู้เขียนร่วมของฉันและฉันจึงเริ่มพูดคุยเกี่ยวกับรูปแบบพฤติกรรมนั้น”

      (อาหารเช้าทั่วไปของ Cadario คือกาแฟหนึ่งถ้วยและขนมปังปิ้งหนึ่งชิ้น เขาบอกกับ WordsSideKick.com ผู้ร่วมเขียนการศึกษา Carey Morewedge ศาสตราจารย์ใน Questrom School of Business ที่มหาวิทยาลัยบอสตันได้กินอาหารเช้าแบบเดียวกันในช่วงสองปีที่ผ่านมา: กาแฟ ขนมปังปิ้งกับเนยอัลมอนด์ “และอะโวคาโด ผักโขม ผงโปรตีน และกล้วยปั่น” เขาเขียนในนิตยสาร Time เมื่อเดือนธันวาคม พ.ศ. 2564)

 

สนับสนุนโดย.  เครื่องช่วยฟัง

บางคนอาจจะยังไม่ทราบว่า มือ เท้า ปาก มีสาเหตุมาจากการได้รับเชื้อโรค ประเภทเชื้อไวรัส มักพบในเด็กแรกคลอดแล้วก็เด็กตัวเล็ก ๆ ทำให้มีลักษณะไข้ เป็นแผลในปาก มีตุ่มน้ำใสตามฝ่ามือ และเท้า แล้วก็ตามลำตัว จัดเป็นโรคที่สร้างความรู้สึกกังวลให้กับพ่อกับแม่อยู่ไม่น้อย

ปัจจัยที่ทำให้ป่วยด้วยโรคนี้

โรคมือเท้าปากมีต้นเหตุจากการรับเชื้อ ประเภทเชื้อไวรัส ซึ่งมีมากมายหลายสายพันธุ์  มือ เท้า ปาก โรคอันตราย  ซึ่งเด็กอ่อนรวมทั้งเด็กตัวเล็ก ๆ อายุต่ำลงมากยิ่งกว่า 5 ปี ซึ่งมักมีลักษณะร้ายแรงมากยิ่งกว่าเด็กโต สำหรับคนที่โตแล้วก็อาจจะเจอกับโรคนี้ได้บ้าง

การติดต่อ

โรคมือเท้าปาก จะติดต่อได้ก็ต่อเมื่อใครก็ตามไปสัมผัสกับสารคัดเลือกหลั่ง รวมทั้งน้ำจากตุ่มใส ของคนเจ็บที่มีเชื้ออยู่ แล้วก็ช่องทางที่จะติดต่อง่าย ๆ เลย คือ จากการสัมผัสของเด็กเล่น ผิวสัมผัสที่มีการแปดเปื้อนของเชื้อ ของกินหรือน้ำกินที่แปดเปื้อนเชื้อ มือของผู้ที่มาสัมผัสเนื้อตัว โดยสถานที่ที่พบได้มากการระบาดของโรค ตัวอย่างเช่น สถานที่รับเลี้ยงเด็กและก็โรงเรียนสำหรับสอนเด็กอนุบาล แล้วก็ตอนที่มักมีการระบาดของโรคนี้เป็นช่วง ตอนหน้าฝนไปสู่หน้าหนาว 

อย่างไรก็แล้วแต่ โรคนี้ไม่ติดต่อจากคนสู่สัตว์หรือสัตว์สู่คน แต่โรคนี้สามารถเป็นซ้ำได้อีก เพราะเหตุว่าภูมิต้านทานที่เกิดขึ้นในคนป่วยที่หายจากการได้รับเชื้อไวรัสสายพันธุ์หนึ่ง ๆ บางทีอาจไม่อาจจะช่วยคุ้มครองปกป้องการรับเชื้อจากเชื้อไวรัสสายพันธุ์อื่น ๆได้ แม้ว่าจะจัดอยู่ในกลุ่มของเชื้อไวรัสชนิดเดียวกัน

อาการแล้วก็ภาวะแทรกซ้อน

อาการของโรคมือเท้าปาก จะมีตุ่มใส หรือแผลร้อนในเกิดขึ้นเยอะ ๆ ในปาก รวมทั้งมีลักษณะอาการซึ่งรู้สึกเจ็บ มีผื่นหรือตุ่มใส ขนาดเล็กที่ ฝ่ามือ นิ้วมือ อุ้งเท้า และก็มีลักษณะไข้เป็นระยะเวลา 5-7 วัน

อย่างไรก็ดี โรคมือเท้าปากอาจจะทำให้เกิดภาวะที่ร้ายแรง อาทิเช่น เยื่อหุ้มสมองอักเสบ และอื่น ๆ ไปจนกระทั่งเสียชีวิตได้ โดยอาการที่เกิดขึ้นจะไม่ได้มีนัยสำคัญกับปริมาณแผลในปากหรือตุ่มที่เจอตามฝ่ามือหรืออุ้งเท้า ในรายที่มีลักษณะร้ายแรงอาจมีแผลในคอน้อยมากหรืออาจมีตุ่มเพียง 3-4 ตุ่มตามฝ่ามือก็ได้ ซึ่งคุณพ่อกับคุณแม่ควรจะดูแลลูกอย่างใกล้ชิดในตอน 1-2 อาทิตย์แรก แม้ว่าจะมองว่าผื่นรวมทั้งแผลในปากหายไป โดยสัญญาณเตือนของภาวะแทรกซ้อนร้ายแรงที่คุณพ่อกับคุณแม่ควรจะพาลูกไปพบหมอโดยทันที ยกตัวอย่าง

เด็กมีลักษณะซึมลง ไม่ร่าเริง ไม่ได้อยากกินอาหารหรือนม, ,มีอาการปวดหัวบ่อย ปวดแบบทนไม่ได้, เพ้อไม่รู้ตัว หรือเห็นภาพแปลกๆ ปวดก้านคอ คอแข็ง มีการสับสนและยังคงซึมลง และก็อ้วก, ผวาบ่อย ตัวสั่น, มีลักษณะไอ หายใจเร็ว เมื่อยล้า ๆ มีเสลดมาก โดยอาจเป็นไข้ร่วมด้วยก็ได้

 

สนับสนุนโดย.  เครื่องช่วยฟังราคาเท่าไหร่

การเผาผลาญอาหาร  มากกว่าที่จะเป็นสารอาหารหรือส่วนผสมเพียงอย่างเดียว” เนเปียร์กล่าว “ผลการวิจัยของเราชี้ให้เห็นถึงผลประโยชน์เพียงเล็กน้อย [ในแง่ของการลดความเสี่ยง] ของการเสียชีวิตจากโรคหลอดเลือดหัวใจ” Lee Hooper ผู้อ่านจาก University East Anglia และหนึ่งในนักวิจัยของ WHO กล่าวเสริม ประมาณ 334 คนจะต้องทานอาหารเสริมโอเมก้า 3 เป็นเวลาสี่หรือห้าปีเพื่อให้คนหนึ่งไม่เสียชีวิตจากโรคหลอดเลือดหัวใจ เธอกล่าว

แต่มีปัญหากับการศึกษาประชากรเช่น Hooper’s แม้ว่าปลาที่มีน้ำมันบางชนิด เช่น ปลาซาร์ดีน จะมีราคาที่ไม่แพงนัก แต่โดยทั่วไปแล้วปลาก็มีความเกี่ยวข้องกับอาหารที่มีราคาแพงกว่า เป็นที่ยอมรับกันอย่างกว้างขวางว่าสถานะทางเศรษฐกิจและสังคมส่งผลต่อผลลัพธ์ด้านสุขภาพ ดังนั้นจึงเป็นไปได้ที่ครอบครัวที่กินปลามากขึ้นจะมีรายได้และวิถีชีวิตที่มีสุขภาพดีขึ้น

โดยทั่วไปเช่นกัน โดยปกติ นักวิจัยจะคำนึงถึงปัจจัยที่ทำให้เกิดความสับสนดังกล่าว แต่อาจไม่ได้คิดถึงทุกสิ่งทุกอย่างที่อาจบิดเบือนผลการศึกษา รายงานของ WHO เป็นการทบทวนผลการศึกษา 79 ชิ้น ซึ่งแต่ละงานวิจัยจะมีความแตกต่างกันในวิธีที่ควบคุมสถานะทางสังคมและเศรษฐกิจของผู้เข้าร่วม

แต่การทดลองแบบแทรกแซงซึ่งสุ่มให้ผู้คนเข้าสู่กลุ่มและการวัดการแทรกแซงเช่นการเสริมโอเมก้า 3 ก็มีปัญหาเช่นกัน การวิเคราะห์ผลกระทบด้านสุขภาพที่อาจเกิดขึ้นจากการขาด EPA และ DHA นั้นเป็นเรื่องยาก Calder กล่าว เนื่องจากผู้คนเริ่มการทดลองด้วยระดับโอเมก้า 3 ที่แตกต่างกันในระบบของพวกเขา

นอกจากนี้ การวิจัยยังแสดงให้เห็นว่าปลาอาจส่งผลกระทบต่อสุขภาพของทุกคนในระดับที่แตกต่างกัน ขึ้นอยู่กับว่าพวกมันสามารถเปลี่ยนรูปแบบสารตั้งต้นของ EPA และ DHA ได้ดีเพียงใด ความแตกต่างนี้อาจมาจากการรับประทานอาหารและวิถีชีวิตโดยรวมของบุคคล Calder กล่าว แต่ความแตกต่างทางพันธุกรรมก็อาจมีบทบาทเช่นกัน อีกเหตุผลหนึ่งที่ประโยชน์ต่อสุขภาพของปลาอาจแตกต่างกันไปเนื่องจากการเลี้ยงปลา ระบบนิเวศทางทะเลเต็มไปด้วยโอเมก้า-3: ปลาตัวเล็กกินแพลงก์ตอนในทะเล

และถูกปลาตัวใหญ่กิน และห่วงโซ่อาหารทั้งหมดส่งผ่านโอเมก้า-3 ไปยังมนุษย์ แต่ระบบจะแตกต่างกันสำหรับปลาที่เลี้ยงซึ่งเป็นสิ่งที่พวกเราส่วนใหญ่กิน “ในฟาร์มเลี้ยงปลา มีเพียงปลานับพันตัวในกรง พวกเขากินสิ่งที่พวกเขาได้รับจากเกษตรกรผู้เลี้ยงปลา” เนเปียร์กล่าว

เช่นเดียวกับที่เลี้ยงในธรรมชาติ ปลาที่เลี้ยงในฟาร์มมักจะให้อาหารปลาที่มีขนาดเล็กกว่า อย่างไรก็ตาม ในป่า ปลาจะกินปลาที่มีขนาดเล็กกว่าหลายชนิด ในฟาร์ม ปลามักจะให้อาหารปลาป่นที่ทำจากปลากะตักของเปรู แต่ปลากะตักเหล่านี้กำลังถูกตกปลาในระดับสูงสุดที่อุตสาหกรรมสามารถคงอยู่ได้ Napier กล่าว – แม้ว่าการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำทั่วโลกคาดว่าจะเติบโตต่อไป

จากข้อมูลขององค์การอาหารและการเกษตรแห่งสหประชาชาติ ความต้องการที่เพิ่มขึ้นสำหรับผลิตภัณฑ์เสริมอาหารน้ำมันปลาหมายความว่าน้ำมันปลาที่มีอยู่ในอาหารปลาที่เลี้ยงด้วยปลาในฟาร์มกำลังลดน้อยลง นั่นหมายความว่าปริมาณโอเมก้า 3 ในปลาที่เราบริโภคก็ลดลงเช่นกัน

 

สนับสนุนโดย   หูตึงรักษา

ปริมาณความสุขในการกิน เพื่อพิจารณาความถี่ของการบริโภค เราคำนวณและปรับขนาดความสุขในการรับประทานอาหารแบบสัมบูรณ์ตามคะแนนรวมทั้งหมด ผักมีส่วนทำให้เกิดความสุขสูงสุด รองลงมาคือของหวาน ผลิตภัณฑ์จากนม และขนมปัง การจัดกลุ่มอาหารแสดงให้เห็นว่าผักและผลไม้มีสัดส่วนเกือบหนึ่งในสี่ของคะแนนความสุขในการกินทั้งหมด

ดังนั้นจึงมีส่วนสำคัญในความสุขที่เกี่ยวข้องกับการกิน ผลิตภัณฑ์จากธัญพืช เช่น ขนมปัง พาสต้า และซีเรียล ซึ่งเป็นแหล่งคาร์โบไฮเดรตหลัก รวมทั้งแป้งและไฟเบอร์ เป็นแหล่งหลักอันดับสองของการกินอย่างมีความสุข อย่างไรก็ตาม ของขบเคี้ยวที่ ไม่ดีต่อสุขภาพซึ่งรวมถึงของหวาน ของทานเล่นรสเค็ม และขนมอบ เป็นแหล่งความสุขที่เกี่ยวข้องกับการกินที่ใหญ่เป็นอันดับสาม

ประสบการณ์การกินความสุขตามประเภทมื้ออาหาร เพื่ออธิบายเพิ่มเติมเกี่ยวกับการมีส่วนร่วมของอาหารว่างเพื่อความสุขในการกิน ได้ทำการวิเคราะห์ระดับประเภทอาหาร ประสบการณ์การกินความสุขในขณะนั้นแตกต่างกันอย่างมากตามประเภทอาหารที่บริโภค F (4, 1039) = 11.75, p < 0.001. ความถี่ของการบริโภคประเภทมื้ออาหารมีตั้งแต่ของว่างที่เป็นประเภทอาหารที่บันทึกบ่อยที่สุด (n = 332)ไปจนถึงน้ำชายามบ่ายเป็นประเภทอาหารที่บันทึกน้อยที่สุด (n = 27)

แสดงการกระจายตัวที่กว้างภายในรวมทั้งระหว่างประเภทอาหารที่แตกต่างกัน น้ำชายามบ่าย (M = 82.41, SD = 15.26) อาหารเย็น (M = 81.47, SD = 14.73) และของว่าง (M = 79.45, SD = 14.94) มีค่าความสุขในการกินสูงกว่าค่าเฉลี่ย ในขณะที่อาหารเช้า (M = 74.28 SD = 16.35) และอาหารกลางวัน (M = 73.09, SD = 18.99) ต่ำกว่าค่าเฉลี่ยความสุขในการกิน

 การเปรียบเทียบระหว่างประเภทมื้ออาหารพบว่าความสุขในการกินขนมมีค่ามากกว่าอาหารกลางวันอย่างมีนัยสำคัญ t(533) = −4.44, p = 0.001, d = −0.38 และอาหารเช้า t(567) = −3.78, p = 0.001, d = − 0.33. อย่างไรก็ตาม สิ่งนี้ก็เป็นจริงเช่นกันสำหรับอาหารค่ำ ซึ่งทำให้เกิดความสุขในการกินมากกว่าอาหารกลางวัน t(446) = −5.48, p < 0.001, d = −0.50

และอาหารเช้า t(480) = −4.90, p < 0.001, d = − 0.46. ในที่สุด การกินความสุขสำหรับน้ำชายามบ่ายก็มีมากกว่าอาหารกลางวัน t(228) = −2.83, p = 0.047, d = −0.50 การเปรียบเทียบอื่นๆ ทั้งหมดไม่มีนัยสำคัญ t ≤ 2.49, p ≥ 0.093

วิเคราะห์การควบคุม เพื่อทดสอบผลกระทบที่อาจเกิดความสับสนระหว่างความสุขในการกินที่มีประสบการณ์ หมวดหมู่อาหาร และประเภทมื้ออาหาร ได้ทำการวิเคราะห์การควบคุมเพิ่มเติมภายในประเภทมื้ออาหาร การเปรียบเทียบความสุขในการกินที่มีประสบการณ์ในมื้อเย็นและมื้อกลางวัน ชี้ให้เห็นว่าอาหารเย็นไม่ได้กระตุ้นความสุขที่ล้นเกินสำหรับผักโดยเฉพาะ เนื่องจากอาหารที่บริโภคในมื้อเย็นโดยทั่วไปมักสัมพันธ์กับความสุขที่มากกว่าการรับประทานในโอกาสอื่นๆ

ในการรับประทานอาหาร (ตารางเสริม S1) นอกจากนี้ ความถี่สัมพัทธ์ของผักที่บริโภคในมื้อเย็น (73%, n = 180 จาก 245) และในมื้อกลางวันมีค่าใกล้เคียงกัน (69%, n = 140 จาก 203) ซึ่งบ่งชี้ว่าการเชื่อมโยงระหว่างผักแห่งความสุขที่สังเกตได้ดูเหมือนจะไม่ ส่วนใหญ่จะเป็นผลกระทบที่ทำให้เกิดความสับสนประเภทอาหาร

 

สนับสนุนโดย.    เครื่องช่วยฟังตัดเสียงรบกวน